مطالعه ارتباط بین میزان ترئونین با بار میکروبی لاشه

آزمایش حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح متفاوت ترئونین بر بار میکروبی لاشه بر 450 قطعه جوجه‌های گوشتی سویه راس 308 انجام پذیرفت. جوجه‌­هابه صورت تصادفی به پنج تیمار آزمایشی و شش تکرار (15 جوجه در هر تکرار) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی اختصاص یافتند. جیره­های آزمایشی شامل سطوح متفاوت ترئونین با پنج سطح 90، 100، 110، 120 و 130 درصد توصیه ‌دستورالعمل سویه راس 308  بود. تاثیر مکمل ترئونین بر بار میکروبی لاشه در جوجه گوشتی نر و ماده معنی دار (05/0>P) بود .درلاشه جوجه های گوشتی (تیمار­ها متفاوت) سالمونلا مشاهده نشد. در رقت  (1 - ) بیشترین میزان بار میکروبی در تیمار90 درصد ترئونین  مشاهده شد، که با تیمارهای 100،120 و130 درصد ترئونین تفاوت معنی دار نشد ولی با تیمار110 درصد ترئونین تفاوت معنی دار (05/0>P) شد. در رقت (2-) کمترین میزان بار میکروبی لاشه در تیمار110 درصد ترئونین مشاهده شد که با تیمارهای 90،100،120و130 درصد ترئونین تفاوت معنی داری (05/0>P) بود. همچنین در حجم کل بار میکروبی کمترین میزان مربوط به تیمار110 درصد ترئونین بود که با بقیه تیمارها تفاوت معنی دار (05/0>P) شد. بهترین سطح برای اسیدهای آمینه ترئونین در جیره جوجه گوشتی سطح 110 درصد ترئونین بود که در این سطح مناسب­ترین میزان بارمیکروبی گوشت بود و جوجه ها از لحاظ عملکرد در مناسبترین وضعیت قرار داشتند.